معرفی دوربین های عکاسی
در این مقاله قصد داریم مشخصات دوربین های سنتی و مدرن را بررسی کرده و آنها را با هم مقایسه کینم که برای این امر از دوتا از محبوب و مشهورترین کمپانی های دنیا یعنی Canon و Nikon استفاده خواهیم کرد. بدین ترتیب شما می توانید دریابید که بهترین دوربین SLR برای شما چه نوع و مدل دوربینی است. مثلا به پاسخ این پرسش خواهید رسید که برای ثبت عکسهای سریع و لحظه ای، دوربین های اتوماتیک مدرن بیشتر به شما کمک خواهند کرد یا دوربین های سنتی دستی.
دوربینNikon FM2
قصد نداریم مدل Nikon FM2 را معیار بررسی قرار دهیم، چرا که دوربین های دیگر حتی آخرین مدل دوربین های مدرن هم نتوانستند به سرعت شاتر این دوربین یا سرعت فلش آن برسند.
این دوربین را کمپانی Nikon بین سالهای ۱۹۸۲ تا ۲۰۰۱ عرضه کرد، بسیاری از ابداعاتی که در این دوربین بوجود می آمدند در عصر خود پیشگام بودند، مثلا سرعت بالای شاتر از ۱ تا ۱/۴۰۰۰ ثانیه و همچنین سرعت فلشر بالای ۱/۲۰۰ ثانیه.
دوربین Canon A-1
این دوربین یک مدلی شبیه به FM2 می باشد که از زیبایی بیشتری برخوردار است. هرچند که چهار سال زودتر از ۲FM یعنی در سال ۱۹۷۸ وارد بازار شد، ویژگی های آن فاقد برخی از مواردی است که در مدل ۲FM وجود دارد.
این دوربین اولین دوربینی بود که از قابلیت autoexposure یا کنترل الکتریکی برخوردار بود. این دوربین عکاس را قادر می ساخت روی عمق یک تصویر تمرکز کند و بتواند عکسی مناسب حتی از صحنه های دارای حرکت بیندازد.
از جنبه های منفی این مدل سرعت پایین شاتر آن در حدود ۱/۱۰۰۰ ثانیه و سرعت نا مناسب فلش آن در حدود ۱/۶۰ ثانیه است.
دوربین Nikon FM10
این دوربین مدل جدیدتری از FM2 بود، در این دوربین هنوز هم خبری از عکاسی اتوماتیک نبود و کار عکسبرداری بصورت دستی انجام می شد، این دوربین از لنزهای AF-D, AI-P, AF-I, AI-S و AF-S پشتیبانی میکرد.
سرعت شاتر این دوربین معادل ۱/۲۰۰۰ ثانیه و سرعت فلش آن حدود ۱/۱۲۵ ثانیه بود. از ویژگی های آن دکمه تمرکز روی عمق زمینه بود، ویژگی که اکثر دوربین های اتوماتیک فاقد آن بودند این ویژگی برای مبتدی ها نیز بسیار مناسب بود و جلوی هدر رفتن وقت آنها را می گرفت.
دوربین Canon EOS Rebel T2
این دوربین آخرین مدل تولیدی کمپانی Canon از سری دوربین های SLR بود که با سرعت شاتر ۱/۴۰۰۰ ثانیه عرضه شد در نتیجه قابل مقایسه با FM2 بود. این دوربین انتخاب مناسبی برای عکاسان مبتدی بود که به تنظیمات دوربین آشنایی دقیق نداشتند و از تنظیمات اتوماتیک این دوربین می توانستند نتیجه ایده آل تری بگیرند.
در نهایت عکاسی هنری است که در آن هرکس از عشق و علاقه خودش صحبت می کند و در راه آن قدم بر می دارد، کمتر ممکن است که یک عکاس حرفه ای صرفا بر اساس نیاز تجاری خود به سمت دوربین ارزان تر برود یا صرفا بر اساس واقعیات موجود تصمیم گیری کند، چرا که عکاسان حرفه ای تعصب خاصی روی دوربین های خود دارند و وسواس بالایی نیز در انتخاب آنها دارند.
